بـــاور نـدارم بخــواهی این مرد مــــــال تو بـــاشد
یعنی که این درد مزمن ، عمری وبــــال تو بــاشد
بـــاور ندارم بخواهــی دستــان سـرد و ضمـختـم
در دستهــــای لطیف و پر شور و حـــال تو بـاشد
دنیــــا به دل زنده مــــانده ، دل زنده بـا آرزویـش
رخـصـت بــده آرزوی ایـن دل وصــــال تـو بــاشـد
با اینکه این روزها عشق خواب و خیال است ، بگذار
حتی شده یک شب این مرد خـواب و خیال تو باشد
بگــذار این قـلب غـمـگـیـن از سـیـنــه بیرون بیـــایــد
تـــا لـکــه ی کــوچـکــی در فـنـجـــان فــــال تو باشد
چــشمم نــمی بیند امــا این سینه احســاس دارد -
- تـا نور این چشم دلـتنـگ عشق محـــال تو بـاشد
ای دل مبـــادا بــــرنــجـــی از سخـتـی راه در پـیـش
روزی کـه عـــاشـق نـبــاشـی ، روز زوال تـو بــاشـد ...
یا علی ...
+ نوشته شده در جمعه بیست و چهارم خرداد ۱۳۸۷ ساعت 15:26 توسط علیرضا خجو
|
در سرزمین سینه ی من